REKLAMA
„Każdemu wolno kochać”
Polska komedia romantyczna z roku 1933 w reżyserii Mieczysława Krawicza. Film czarno-biały, pierwszy polski film w pełni udźwiękowiony.Obsada
- Adolf Dymsza – Hipek
- Mariusz Maszyński – muzyk Alojzy Kędziorek
- Mira Zimińska – Lodzia, służąca u Sagankiewiczów
- Liliana Zielińska – Renata, córka Sagankiewiczów; w napisach imię: Lili
- Józef Orwid – Pulweriusz Sagankiewicz
- Ludwik Lawiński – Pech, dyrektor teatru "Wesoły Sandacz"
- Czesław Skonieczny – Maciej Baleron
- Stanisława Kawińska – Weronika, żona Sagankiewicza
- Witold Conti – artysta w rewii "Każdemu wolno kochać"
- Janina Brochwiczówna – artystka w rewii "Każdemu wolno kochać"
- Mieczysław Bilażewski – tancerz na dancingu "Bodega"; nie występuje w napisach
- Gustawa Błońska – widz w teatrze; nie występuje w napisach
- Jan Bonecki – muzyk w "Instytucie dla zdenerwowanych i ogłupiałych"; nie występuje w napisach
- Helena Buczyńska – kobieta z koszami wysiadająca z pociągu na stacji Wygłupin; nie występuje w napisach
- Maria Chmurkowska – gość na przyjęciu u Sagankiewiczów; nie występuje w napisach
- Feliks Chmurkowski – gość na przyjęciu u Sagankiewiczów; nie występuje w napisach
- Marian Domosławski – nie występuje w napisach
- Eliza Fischer – nie występuje w napisach
- Ludwik Fritsche – profesor Robaczek, lekarz w "Instytucie dla zdenerwowanych i ogłupiałych"; nie występuje w napisach
- Michał Halicz – pielęgniarz w "Instytucie dla zdenerwowanych i ogłupiałych"; nie występuje w napisach
- Jerzy Klimaszewski – nie występuje w napisach
- Józef Kondrat – widz w teatrze; nie występuje w napisach
- Eugeniusz Koszutski – gość na przyjęciu u Sagankiewiczów; nie występuje w napisach
- Julian Krzewiński – komornik; nie występuje w napisach
- Stanisław Łapiński – burmistrz Wygłupina; nie występuje w napisach
- Michalina Łaska – nie występuje w napisach
- Juliusz Łuszczewski – Bobek, reżyser w teatrze "Wesoły sandacz"; nie występuje w napisach
- Henryk Małkowski – Antoni, dozorca w kamienicy Sagankiewiczów; nie występuje w napisach
- Ryszard Misiewicz – gość na przyjęciu u Sagankiewiczów; nie występuje w napisach
- Józef Redo – artysta w rewii "Każdemu wolno kochać"; nie występuje w napisach
- Zygmunt Regro-Regirer – licytant w teatrze "Wesoły sandacz"; nie występuje w napisach
- Henryk Rzętkowski – parobek w majątku Balerona; nie występuje w napisach
- Klara Sarnecka – nie występuje w napisach
Ekipa
- Reżyseria − Mieczysław Krawicz, Janusz Warnecki
- Scenariusz − Jerzy Nel
- Zdjęcia − Zbigniew Gniazdowski
- Muzyka − Zygmunt Karasiński, Stanisław Szebego, Szymon Kataszek
- Scenografia − Stefan Norris
Fabuła
Alojzy Kędziorek, skromny artysta muzyczny, zakochał się wzajemnie w młodej Pani Renacie. Niestety, rodzice dziewczyny sprzeciwiają się związkowi z osobą o niższym statusie społecznym i zamierzają wydać swoją córkę za zamożnego rzeźnika, Pana Balerona. Mimo miłościowanych gestów muzyka, tacy plany nie przystają zakochanym.Aby wyrazić swoje uczucia, zakochany muzyk tworzy piosenkę o tytule Każdemu wolno kochać," która zdobywa uznanie nie tylko serca młodej Pani Renaty, ale także innych mieszkańców Warszawy. Niestety, rodzice decydują się wysłać córkę na wiejską posiadłość rzeźnika "Świntuchy" w gminie Wygłupia, chcąc oddzielić ją od muzyka. Nie zrażony, Alojzy podąża za nią.
W międzyczasie, dzięki sprytnemu przyjacielowi, Hipkowi, który sprzedaje utwór nieświadomemu kompozytorowi, piosenka zdobywa popularność w całej Warszawie.
PRZECZYTAJ JESZCZE